PROGRAM

W historii tej kolekcji formułowane w PRL postulaty uniwersalistyczne, internacjonalistyczne i humanistyczne konfrontują się z, poświęconą podobnym zbiorom, współczesną refleksją postkolonialną, która każe odczytywać rozsiane po Europie kolekcje artefaktów z Afryki jako symbole bezwzględnej dominacji kulturowej białego człowieka. Stosowane w cyfrowej fotografii tytułowe pojęcie balansu bieli zostanie więc potraktowane jako metafora dekonstrukcji kulturowej “równowagi” i “porządku” zaprowadzanych od wieków wobec kultur afrykańskich przez białych. Zarazem jednak sam sposób ekspozycji zdjęć i przede wszystkim ich specjalnie przygotowane barwne oświetlenie odniesie się do fotograficznego/wizualnego balansu bieli bezpośrednio, ukazując niejednoznaczność i uznaniowość tego, co zwykliśmy interpretować jako białe i nie-białe. Trudno o lepszy kontekst dla takiego projektu niż krystalicznie białe wnętrza i zewnętrze Szczecińskiej Filharmonii.

Na wernisażu zagra dla Państwa Zombie Kanapa Trippin. To projekt klubowo-muzyczny mający na celu propagowanie najspokojniejszych form brzmieniowych w kosmosie.

zombiekanapa.bandcamp.com
bit.ly/zombiekanapaYT

Wydaje się, że jedyną stałą – choć o nieprzewidywalnych konsekwencjach – jest natura. Ludzki konstrukt, jakim jest podział na przyrodę i kulturę, kształtuje nie tylko debatę społeczną, ale także – na pozór autonomiczną – biologię. Wymiary te są bowiem w istocie wzajemnymi konsekwencjami; jeden nie istnieje bez drugiego. I tak -determinizm genetyczny pomniejsza wagę kultury, wyjaśniając ją jako epifenomen biologii. Z kolei umysły bardziej “nowoczesne” i “humanistyczne” przedkładają kulturę nad przyrodę dowodząc, że jej kształt determinuje właśnie to, jak ludzie interpretują świat.

Naszą rzeczywistość od tysiącleci kształtuje ideologia patriarchatu – o której pisze Kate Millet w „Teorii polityki płciowej” – i którą definiuje jako mężczyzn panujących nad kobietami a także młodszymi mężczyznami. Patriarchalnej kulturze nieodłącznie towarzyszy wyobrażenie świata ożywionego jako porządkowanego przez prawo silniejszego. Stosunki między płciami i między człowiekiem i przyrodą zostały w ramach tej drapieżnej symbolizacji określone w jednym geście przez przyporządkowanie kobiecości naturze, a męskości kulturze. Jeśli zatem przetrwanie cywilizacji wymaga stworzenia zupełnie nowego zobrazowania tego, co organiczne, to i kulturową interpretację biologicznych płci oraz społecznych relacji między nimi czeka rewolucja na skalę dotychczas nieznaną. Od kilku dekad widzimy już jej zwiastuny.

„Kurki. Lipsync for Identity” ma być jednym z owych zwiastunów. Plan zdjęciowy zrealizowano w komorze azotowej do przechowywania jabłek w miejscowości Kurki – małej osadzie, której mieszkańcy trudnią się hodowlą roślin. Tytuł w drugiej części nawiązuje do słynnego amerykańskiego programu telewizyjnego typu reality show – RuPaul's Drag Race – będącego przykładem kultury, która nie stara się ujarzmić natury, a w dialektyce rozwoju podmiotu akceptuje istnienie “innego” – innego niż Ja, ale nieantagonistycznego i równie naturalnego. Bez niego, bez tego konkurującego ze mną przyjaciela, podmiot byłby pozbawiony koniecznego impetu, a jakikolwiek jego rozwój byłby niemożliwy.

Autorem muzyki do filmu jest Mateusz Śmigasiewicz.
W ramach MDF Festival 2020 odbędzie się premiera video (online).

Dorota Kołodziejczyk, Radosław Deruba oraz Bartosz Wójcicki PuH, czyli kreatywne Pushka Studio. Poruszają się w obszarach nowych mediów z mocnym naciskiem na motion design, 3D wideo mapping, instalacje multimedialne i projektowanie scenografii. Pushka Studio to zespół profesjonalistów napędzanych pasją. Zwycięzcy VJ Battle podczas Interference Festival 2015. Finaliści konkursu Circle of Light 2016 Moscow International Festival oraz Polish Graphic Design Awards 2018. Mają na swoim koncie wiele realizacji w kraju i za granicą, m.in. w Opolu, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Moskwie, Brukseli oraz na Malcie.

Warsztaty „Dźwięki pod głos” wprowadzają w arkana pracy artysty dźwiękowego projektującego oprawę audialną dla filmów, gier wideo, teatru i radia. Warsztaty obejmują ćwiczenia z słuchania, uwrażliwienie na percepcję słuchową, elementy ekologii dźwięku, wprowadzenie do podstaw fonografii, nagrywanie dźwięku, spacer dźwiękowy oraz nagranie field recording.

Podczas finałowego koncertu 26 września młodzi wykonawcy zaprezentują swoją kompozycję. Młodzi artyści zaprezentują swój eksperyment muzyczny w Miejskiej Strefie Harmonii – miejscu, które zostanie wybrane przez Szczecinian w plebiscycie.

Dorota Kołodziejczyk, Radosław Deruba oraz Bartosz Wójcicki PuH, czyli kreatywne Pushka Studio. Poruszają się w obszarach nowych mediów z mocnym naciskiem na motion design, 3D wideo mapping, instalacje multimedialne i projektowanie scenografii. Pushka Studio to zespół profesjonalistów napędzanych pasją. Zwycięzcy VJ Battle podczas Interference Festival 2015. Finaliści konkursu Circle of Light 2016 Moscow International Festival oraz Polish Graphic Design Awards 2018. Mają na swoim koncie wiele realizacji w kraju i za granicą, m.in. w Opolu, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Moskwie, Brukseli oraz na Malcie.

Warsztaty „Dźwięki pod głos” wprowadzają w arkana pracy artysty dźwiękowego projektującego oprawę audialną dla filmów, gier wideo, teatru i radia. Warsztaty obejmują ćwiczenia z słuchania, uwrażliwienie na percepcję słuchową, elementy ekologii dźwięku, wprowadzenie do podstaw fonografii, nagrywanie dźwięku, spacer dźwiękowy oraz nagranie field recording.

Podczas finałowego koncertu 26 września młodzi wykonawcy zaprezentują swoją kompozycję. Młodzi artyści zaprezentują swój eksperyment muzyczny w Miejskiej Strefie Harmonii – miejscu, które zostanie wybrane przez Szczecinian w plebiscycie.

„Divernire” – siódmy album studyjny kompozytora – to muzyka spójna i emocjonująca, przez wielu określana jako najlepsza z całego minimalistycznego ruchu. Einaudi posługuje się następującymi po sobie dźwiękami i akordami, aby budować napięcie, emocje, punkty kulminacyjne, a jednocześnie pełne finezji przebiegi, zwroty i kompilacje. Chociaż muzyka płynie nieprzerwanie cały czas, równolegle toczy się konstrukcja i dekonstrukcja wpadająca raz w depresję, raz w nadzieję, zgodnie z zamysłem i przesłaniem kolejnych utworów.

Dorota Kołodziejczyk, Radosław Deruba oraz Bartosz Wójcicki PuH, czyli kreatywne Pushka Studio. Poruszają się w obszarach nowych mediów z mocnym naciskiem na motion design, 3D wideo mapping, instalacje multimedialne i projektowanie scenografii. Pushka Studio to zespół profesjonalistów napędzanych pasją. Zwycięzcy VJ Battle podczas Interference Festival 2015. Finaliści konkursu Circle of Light 2016 Moscow International Festival oraz Polish Graphic Design Awards 2018. Mają na swoim koncie wiele realizacji w kraju i za granicą, m.in. w Opolu, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Moskwie, Brukseli oraz na Malcie.

Nie zabraknie historii Szczecinian związanych z muzyką – od zakonnic Cysterek, przez Carla Loewego, aż po współczesnych szczecińskich artystów. Dowiemy się również jak człowiek próbuje muzycznie komponować pejzaż miast. Przemek Głowa powie nam gdzie odpocząć od zgiełku miasta i które dźwięki są dla nas dobre.

Spacer zaczniemy o godzinie 16:00 na Syrenich Stawach – miejscu, które wygrało tegoroczny plebiscyt na Miejską Strefę Harmonii. Po drodze odwiedzimy Ekoport, Muzeum Techniki i Komunikacji, Rusałkę i Teatr Letni, a także kilka parków miejskich oraz miejsc związanych z muzyką. Spacer zakończy się pod budynkiem Filharmonii.

Wcześniej, o godzinie 15:00, w Miejskiej Strefie Harmonii na Syrenich stawach odbędzie się koncert inaugurujący jej działalność.

Uczestnicy spaceru zobowiązani będą do przestrzegania najnowszych zaleceń Głównego Inspektora Sanitarnego (w tym zakrycie ust i nosa, dezynfekcja rąk, zachowanie bezpiecznych odległości). Udział w spacerze jest bezpłatny.

Podczas koncertu w ramach MUSIC.DESIGN.FORM Festival prapremierowo usłyszymy utwory z nadchodzącej płyty. Inspirowane naturą utwory w połączeniu z efektowną oprawą wizualną zapewnią jedyne w swoim rodzaju doświadczenie muzyki i natury jednocześnie.

Dorota Kołodziejczyk, Radosław Deruba oraz Bartosz Wójcicki PuH, czyli kreatywne Pushka Studio. Poruszają się w obszarach nowych mediów z mocnym naciskiem na motion design, 3D wideo mapping, instalacje multimedialne i projektowanie scenografii. Pushka Studio to zespół profesjonalistów napędzanych pasją. Zwycięzcy VJ Battle podczas Interference Festival 2015. Finaliści konkursu Circle of Light 2016 Moscow International Festival oraz Polish Graphic Design Awards 2018. Mają na swoim koncie wiele realizacji w kraju i za granicą, m.in. w Opolu, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Moskwie, Brukseli oraz na Malcie.

Uczymy się tworzyć muzykę poprzez ruch i gest. W zasadzie robią to wszyscy muzycy. My jednak nie będziemy ani śpiewać, ani grać na instrumentach. Poszukamy dźwięków w inny sposób. Poszukamy ich poruszając się pomiędzy obiektami rozstawionymi na podłodze. W każdym z tych obiektów ukryte są dźwięki. Znajdziemy sposób by je uwolnić. Będziemy mogli wówczas spacerować pomiędzy nimi wyzwalając coraz to nowe zdarzenia dźwiękowe. Stąd już niedaleko do stworzenia utworu muzycznego. Wiemy jak pobudzać dźwięki, potrzebna nam zatem partytura. Tradycyjna partytura to książka z nutami na każdej stronie. Stronami naszej partytury będą mapy. Jakie mapy? Takie wyznaczające trasy pomiędzy obiektami na podłodze, mówiące nam którędy i w jaki sposób mamy dotrzeć do właściwego dźwięku. Czasami mapy każą nam iść ostrożnie, powoli. Czasami każą przyspieszyć a nawet biec ile sił w nogach... Tak, tak, w muzyce też czas nie czeka! Gdy już nauczymy się je odczytywać będziemy gotowi na pierwszy gest dyrygenta. A kiedy ten się pojawi, wykonamy najprawdziwszy, zakodowany w naszych nutach-mapach utwór muzyczny. I choć bez instrumentów staniemy się najprawdziwszą orkiestrą. Taką trochę rozbieganą.

Uczymy się tworzyć muzykę poprzez ruch i gest. W zasadzie robią to wszyscy muzycy. My jednak nie będziemy ani śpiewać, ani grać na instrumentach. Poszukamy dźwięków w inny sposób. Poszukamy ich poruszając się pomiędzy obiektami rozstawionymi na podłodze. W każdym z tych obiektów ukryte są dźwięki. Znajdziemy sposób by je uwolnić. Będziemy mogli wówczas spacerować pomiędzy nimi wyzwalając coraz to nowe zdarzenia dźwiękowe. Stąd już niedaleko do stworzenia utworu muzycznego. Wiemy jak pobudzać dźwięki, potrzebna nam zatem partytura. Tradycyjna partytura to książka z nutami na każdej stronie. Stronami naszej partytury będą mapy. Jakie mapy? Takie wyznaczające trasy pomiędzy obiektami na podłodze, mówiące nam którędy i w jaki sposób mamy dotrzeć do właściwego dźwięku. Czasami mapy każą nam iść ostrożnie, powoli. Czasami każą przyspieszyć a nawet biec ile sił w nogach... Tak, tak, w muzyce też czas nie czeka! Gdy już nauczymy się je odczytywać będziemy gotowi na pierwszy gest dyrygenta. A kiedy ten się pojawi, wykonamy najprawdziwszy, zakodowany w naszych nutach-mapach utwór muzyczny. I choć bez instrumentów staniemy się najprawdziwszą orkiestrą. Taką trochę rozbieganą.

Echo Collective 2019 roku przedstawił nowy niesamowity projekt: kwartet smyczkowy Jóhanna Jóhannssona, "12 rozmów z Thilo Heinzmannem". To niezwykłe dzieło w wykonaniu Echo Collective ukazało się nakładem kultowej wytwórni płytowej Deutsche Grammophon we wrześniu 2019.

Muzyka, którą tworzą, interpretują i pokazują światu muzycy Echo Collective zapisuje się mianem "postklasycznej", "neoklasycznej" lub "nieklasycznej", ale dokładna etykieta nie ma większego znaczenia dla Neila Leitera i Margaret Hermant, aka Echo Collective.

Orkiestrowa muzyka instrumentalna zerwała z klasycznym establishmentem, by w nowy i innowacyjny sposób zaistnieć wśród bardziej współczesnych gatunków. Leiter i Hermant byli rzeczywistymi świadkami tej ewolucji, pracując z czołowymi przedstawicielami tego gatunku, zarówno w studiu nagraniowym, jak i podczas koncertów na całym świecie.

Członkowie Echo Collective są rzeczywiście klasycznie wykształceni, ale w praktyce nie definiuje to ich pracy, ani nie ogranicza ich źródeł inspiracji.

Dorota Kołodziejczyk, Radosław Deruba oraz Bartosz Wójcicki PuH, czyli kreatywne Pushka Studio. Poruszają się w obszarach nowych mediów z mocnym naciskiem na motion design, 3D wideo mapping, instalacje multimedialne i projektowanie scenografii. Pushka Studio to zespół profesjonalistów napędzanych pasją. Zwycięzcy VJ Battle podczas Interference Festival 2015. Finaliści konkursu Circle of Light 2016 Moscow International Festival oraz Polish Graphic Design Awards 2018. Mają na swoim koncie wiele realizacji w kraju i za granicą, m.in. w Opolu, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Moskwie, Brukseli oraz na Malcie.